எத்துணை நிம்மதி ?
இன்று தனிச்சிறப்பான
எந்த ஒரு செயலையும்
செய்யவில்லை .
தேவதேவன் .
என் எழுத்திற்கென்று ஒரு சத்தியம் இருக்குமாயின்
அதுவே எனக்கு நிம்மதியும் ஆகச்சிறந்த விருதுமாகும் .
கவின் .
கொட்டும்
மழையில்
படுத்துக்கிடந்தேன்
ஒரு
நாயைப் போலவும்
பிறகு
கரையும்
ஒரு
காகிதப் படகெனவும்
பின்னர்
ஒரு
உறிஞ்சப்படும்
குவளையின்
மிதந்தலையும்
தேநீராகவும் .
கிரிக்கெட் விளையாடத்தான்
புறப்பட்டோம்
மைதானம் முழுக்க
காலியாயிருந்ததால்
ஃபுட்பால் விளையாடத் துவங்கிவிட்டோம் .
நீ
நான்
என
என்
நான்
என
உன்
நான் .
முகமூடிகள் விற்பவனின்
நடை வேகத்தை
ஒத்திருக்கிறது
இவ்வரிகளை எழுதும் கணங்கள் .
உன் பெயர்
என்ன என்றேன்
ஜிகினா சுந்தரி
என்றாள் .
சுந்தரி உன் பெயர்
ஜிகினா ?
என்றேன்
பதிலாகவோ
பதிலற்றவளாகவோ
ஜிகினா சிரித்துக்கொண்டது .
புதைமணலுக்குள்
போய்க்கொண்டிருக்கிறது
என் பெயர்
கடைசி எழுத்து
மூழ்கிடும் முன்னர்
ஒரே ஒரு முறையும்
உச்சரித்து விடாதீர்கள் .
என்னை என்னால்
தாங்கிக்கொள்ள முடியவில்லை .
சமூகப் பிரக்ஞை
வேண்டுமென்றான் ஒருவன்
பிரக்ஞை என்றால்
என்னவென்று தெறியாமலேயே
ஆமாம் என்பது போல
தலையாட்டி வைத்தேன் .
தீயைச் சுவைக்க
அலைகிறது மனம்
ஏதோ
முன்பின்
சுவைத்திருப்பது போல .
ஒரு
சொல்லை
பி
டி
த்
த
ப
டி
பறக்க முடிகிறது .
தீம்தரிகிட தீம்தரிகிட '
என்றான் நன்பண் திடீரென்று .
திரும்பிப் பார்த்தேன் , நல்லவேளையாய்
ஈட்டிக்காரன் எவனும்
வரவில்லை .
கிடைத்த எல்லாவற்றையும்
உடைத்தெறிந்தேன்
பிறகொருனாள்
என்னயே நான்
உடைத்துக்கொண்டேன் .
தூரிகையை
கன்னத்தில்
வைத்துப் பார்த்தேன்
அந்தக் குளிர்ச்சி
எந்த வர்ணம் ?
அ
ம்
பு
க்
கு
றி
யாய்
கூரை வீடு
நிலவைப் பார்க்கச் சொல்லும் .
முல்லை மலர்
அறியுமா
பாரியின் தேரை
அதற்கு முன் ?
மௌனம் தின்னும் மௌனம்
யாரும் பார்த்தறியாக் குரூரம்
உயிர் போக
கூக்குரலிட
மௌனம்
மேலும் மௌனமானது
வ
ரு
க
மரணமே ...
பூஜ்யம்
ஒரு
பிரம்மாண்ட
பூஜ்யம் .
தயவற்று
என்னைக் கொல்
தயை செய்து .
கடித்த கொசுவை
அடிக்கத் தூக்கிய
கையிலும் கடித்தன
சில கொசுக்கள் .
யாரங்கே
நீர் இல்லாவிட்டால்
பரவாயில்லை
கொஞ்சம்
விஷமாவது கொண்டு வா .
கிணற்றுக்குள்
எட்டிப் பார்த்தேன்
ஒரு
காகம்
தெரிந்தது .
மனதில் இருப்பதை
இருப்பது போலவே
யாரிடமும்
சொல்லமுடியவில்லை
அப்படி ஏன் முடியவில்லை
என்பதையும் சேர்த்துதான் .
தூக்கத்தில்
சிரிப்பதை
வியாதியென்கிறார்கள்
சிரிப்புதான் வருகிறது .
விதிமுறைகள் புரிவதற்குள்
ஆட்டநேரம் முடிந்துவிடுவது
அழகான விதிமுறை .
மனசு
முழுவதும்
நிறைந்திருக்கிறது
வெறுமை .
அதிகாலைப் பேருந்து நிறுத்தம்
நின்றிருந்த மனிதர்களின்
தலையிருக்க வேண்டிய இடத்தில்
கடிகாரங்கள் இருக்கின்றன .
கல்லறை மேல்
அமரும் பறவைகள்
கனவுகளை எடுத்து
பறந்து போகின்றன
ஆகாயத்திற்கு அப்பால் .
இலவசமாய் வந்த ராசிபலன்
இரவல் போய்விட்டது
ஓசியில் வாங்கியவன்
ஒய்யாரமாய் நடக்கிறான்
காசு கொடுத்து வாங்கியவன்
பாவங்களுடன் திரிகிறேன்
கொடுத்த புத்தகத்தை
திருப்பி வாங்கும்
பரிகாரம் தெரியாமல் .
எல்லாவற்றிற்கும்
எல்லாமும்
தொலைந்து போயிற்று
அதனதன் பெயர்களைத்தவிர .
ஒரு வானம் வைத்திருக்கிறேன்
ஒரு கோடி சிறகுகளும் வைத்திருக்கிறேன் .
ஒரு கெட்டவார்த்தையை
ஆச்சர்ய வார்த்தையாக
மாற்றிப்பயன்படுத்தும் திறமை
எம் தமிழருக்குக் கைவந்திருக்கிறது
வாழிய நீ பராசக்தி .
வெறுமையின் மாலை .
தனிமையில் இழைந்திருக்கும்
ஒலிக்கபடாத இசைத்தகடு .
ஒரு தேநீர் .
சில அச்சுத் தாள்கள் .
அனிச்சையான உச்சரிப்புகள் .
பிடிவாததத்தில்
ஆழ்ந்து கூவும் குயில் .
இவையும் இன்னமும் இன்னபிறவும்
எல்லாம் கடந்த பின் கவனித்தேன்
தவறிய அழைப்பில் யாரோ .
என்மீது ரயிலொன்று
ஏறிப்போனால்
என்னவாகுமென்று
யோசிற்ற்துப் பார்த்தேன்
நன்றாக இருந்தது .
நடுநிசியில்
நான் அனுப்பும்
கவிதைக் குறுந்தகவல்கள்
அதிகாலையில் படிப்பவர்க்கு
கலவரமூட்டவும் செய்யலாம் .
எங்கோ நீர்வழியும்
ஓசையின் உள்ளுணர்வில்
விழித்துக் கொண்டேன்
நியான் வெளிச்சத்தில்
ஒரு பெரிய மரம்
என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு
நி
ற்
கி
ற
து
ஜன்னளுக்கு வெளியே .
நீண்ட நேரமாய்
மனதுக்கு ஏதோ
வேண்டும் போலிருக்கிறது
ஆனால் என்னவென்று தெரியவில்லை .
எங்கள் வீட்டில் அந்த மிருகம்
நுழைந்தேவிட்ட போது
அலறக்கூட இயலாத
வழக்கத்திலிருந்தோம்
மாறாக
தயாராகிக்கொண்டிருக்கும் தேநீருக்கு
சர்க்கரை அளவைப்பற்றி
சொல்வதிலேயே
முனைப்பாயிருந்தோம் .
பூவைப் பறிப்பதற்க்கு
முந்தய கணத்தை
யோசித்துப் பார்த்தேன்
யோசிக்க மட்டுமே முடிந்தது
முந்தய கணம்
முந்தய கணமாகவே இருந்தது .
என் மீது யாரோ
பூக்களை வாரியிறைப்பதைப் போல
மழை பொழிந்துகொண்டிருந்தது .
பையைக் காலியாக்கிவிடாமல்
பார்த்துக்கொள்கின்றன
யாருமே வாங்காத நாலணாக்கள் .
உருவமற்ற மனதின்மேல்
நடனமாடும் சொற்கள்
வலியென்னவோ நிஜம்தான் .
வெரியும் காட்டுக்குள்
யாழிசைத்துக் காத்திருக்கிறேன் .
வெறித்துப் பார்த்து
திகிலூட்டும் பூனைகளுக்கு
குலைத்துச் சலிக்கும்
நடுநிசிநாய்கள்
எவ்வளவோ பரவாயில்லை .
யார்க்கர் பற்றி
ஒரு கவிதை எழுதவேண்டும்
எவ்வளவு
துல்லியமாக வருமென்று
தெரியாததால்
இப்போதைக்கு ஒத்திப்போட்டிருக்கிறேன் .
அதிதிக்கு கடல் போல எனக்கு மழை .
ஒரு நிலாக்குளியல் போடலாம் வாருங்கள் .
நிலாப் பார்ப்பதை ஆச்சர்யமாய்ப் பார்ர்க்கிறார்கள் .
மந்திரம் ஒன்றை
கற்க வேண்டும்
நானே தொலைந்துபோக .
தொடுத்துக்கொண்டிருக்கும்
பேரழுகையோடு வெறித்திருந்தேன்
கையில் பலூனோடு
மணற்கற்களை மிதித்தோடுகிறாள் அதிதி .
சொல்ல ஒன்றுமில்லை
அல்லது
சொல்ல இயலவில்லை .
கனமான மனதிலிருந்து
மெல்லியதாய்
வழிகிறது உயிர் .
குளிர்காற்று பற்றி
யோசிக்க முடியவில்லை .
அனிச்சை செயலாயும்
எவ்விரல்களும் உயரவில்லை .
எதிர்பாராத திருப்பங்களில்
வந்து சேர்கிற
நம்பிக்கை துரோகங்கள்
என் பிழையின்றி
யார் பிழையும் இல்லை .
கூரிய சிறகுகளுடைய சொற்கள்
வெகுநேரமாய்
என்னைப் பின்தொடர்கின்றன .
எதேனும் ஒரு கணத்தில்
சட்டென்று நின்று திரும்பி
ஒற்றைப் பார்வையில்
அத்தனை சொற்களையும்
மண்ணுக்குள்ளோ
மலைக்குள்ளோ
புதைத்துவிடலாமென்று பார்ர்க்கிறேன் .
தாங்கிக்கொள்ளவே முடியாமல்
சில விஷயங்கள் நிகழ்ந்து விடுகின்றன .
சொல்லியோ எழுதியோ அழுதுதீர்த்தோ
எப்படியும் கரைவதில்லை அவை .
எவரின் தோல்சாய்தலிலும்
மறக்காமல் தன்னிஷ்டக் கோடுகளை
வரைந்தழித்துப் பார்த்துக் கொள்கின்றன .
கூடவே உணர்வில்லாத புன்னகையொன்று
ஒட்டினாற்போல வந்துவிடுகிறது .
மெல்லிய காற்றில் வீழுமிலையாய்
தொடுத்துக்கொண்டிருந்தாலும்
அசையும் மனசின் கிளையொன்றில்
ஆழமாய்ப் பதிந்திருப்பதை உணரமுடிகிறது
அவற்றின் நீண்ட நாளைய இருப்பில் .
படபடக்கும் காகிதங்கள்
எழுதச் சொல்லும் கவிதை
எதுவென்று தெரியாமல்
பேனாவை மூடி
அவற்றின்மேல் வைக்கிறேன்
இப்போதைக்கு .
ரோஜாவின் முகவரி
வனம்
வனத்தின் முகவரி
ரோஜா
ஒன்றின் முகவரி ஒன்று
என்றாகிப்போன ஒன்று .
அலுவலகத்திலிருந்து
வீட்டுக்குப் போகும் வழியில்
தினமும்
மின்மயானத்தை சுற்றிப்போகிறேன்
அமைதி
மயான அமைதி .
ஒரு பின்குறிப்பைபோல
செய்திகள் வாசிப்ப்து ...' என
கம்பிவைத்த ட்ரான்ஸ்சிஸ்டர் குரல்
கரகரத்துக் கொண்டிருந்தபோது
மழையின் துவக்கம் நன்கு தெரிந்தது .
புஷ்பா தியேட்டர் ரயிலடியின்
சுரங்கப்பாதை வழியாக
நடந்து வந்துகொண்டிருந்தேன் .
யாரையும் நம்பக்கூடாது
ஏன்
என்னயே நான் நம்பறதில்ல "
என்றது ஒரு பழுப்பு வேட்டி
பீடி வலித்துக்கொண்டே .
யோசனையுமின்றி
ஆமாமாம் " என்றது
பீடிவலிக்கும் மற்றொரு பழுப்பு வேட்டி .
கடந்து வந்துவிட்ட பிறகும்
இருபழுப்பு வேட்டிகளும்
அந்த வசனத்தையே
ஓராயுரம் முறை
சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறார்கள்
என்னுள்
கரகரப்பின் பின்குறிப்பில் .
நகுலனைப்பற்றி
அதிதிக்கு
சொல்லியாயிற்று .
இனி
அதிதியைப்பற்றி
நகுலனுக்கு
எப்படிச் சொல்வது .?
பரிசோதனைகளின் உச்சத்தில்
பரஸ்பரம் எலிகளாகிப்போனோம் .
வெகுநேரக் காத்திருப்பை
கவனித்த மீன்கள்
என்னுடையது
கடலுக்கான தூண்டிலென நினைத்து
அருகில் வரவே மறுத்துவிட்டன .
மயில்போல
அபிநயம்
செய்துகாட்டிய
ராஜேஸ்வரிக்கு
தெரியப்படுத்த வேண்டும் போலிருக்கிறது
அவள் போன பிறகு
நிஜமாகவே
மழை வந்தது பற்றி .
தேநீர்ப்பாயில் கண்ணீர் நிரம்பிய கோப்பை .
எடுத்துக்குடிக்கும் முந்தய கணம்வரை
வாய்க்குள்ளேயே நடனமாடுவது
எவருடய நாக்குகளோ .
யாருக்கும் தெரியாமல் எடிப்பார்க்கிற
கனவுகளின் கடத்தின் அகோர வாசிப்பு .
செய்வினை செயப்பாட்டுவினை தாண்டி
ஊழ்வினை வரைக்கும் இழுத்துப்போகிறது .
ஆதி , இருப்பு போன்ற பேச்சுவழக்கல்லாதசொற்கல்
கால்மேல் கால் போட்டுக்கொண்டு
எனது ' நான் ' ' நீ ' கவிதைகளை
டாப் - டென் வரிசைப்படுத்துகிறது .
சொல்லவந்ததை சொல்லிமுடித்தபிறகும்
மீதமிருக்கும் வினாடிகளுக்காக ஏதேனும் கதைக்கும்
ஒருரூபாய் காயின்பாக்ஸ் காரனைப் போல
கனவின் நகலைப்பிரதி எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறேன் .
கடந்துகொண்டிருக்கிறது ஒரு
குளிர்புகைக்காலம் ..
திறந்த நீரிலிருந்து
வந்த நுரை காணாமல் போய்
கொஞ்ச நேரத்தில்
நான்
அங்கிருந்தேன்
இங்கும் இருந்தேன் .
முத்தங்கள் தீர்ந்த ஒரு
வினாடியில்
அந்தக் குழந்தையைப் பார்த்தேன்
முத்தங்கள் நிறைந்த ஒரு கூடையை
எனக்கது பரிசளித்தபோதுதான்
குழந்தைகள் முத்தங்களின் கடவுள்கள்
என்று தோன்றிற்று .
ஆனாலும் அந்தக் குழந்தை
ஒரு கவிதை கேட்டு
அடம்பிடிக்குமென்று நான்
நினைத்துக்கூட பார்க்கவில்லை .
யாருமற்ற பொழுதில்
எல்லோருமாகப் பார்த்து
யாருமே இல்லாமல்
நானுமற்றுப் போனேன் .
நகரம்
மாநகரமானது
மழை
அந்த போலீஸ்காரர்
கையிலிருந்த கம்பு
ஒரு புல்லாங்குழல்
போலிருந்தது .
காதலிகளின் அருகாமையில்
திறக்கப்படும்
ஆண்களின் பர்ஸ்களுக்கென்று
ஒரு லாவகம் இருக்கிறது .
கல்யாண்ஜிக்கு என்னை
பிடிக்குமா
என்று தெரியாது
எனக்கு கல்யாண்ஜியை
பிடிக்கும் என்பதே
போதுமானதாயிருக்கிறது .
அவரைப்போலவே
ஒரு கவிதை எழுதிப்பார்க்கவும்
பின் அதனை பத்திரமாய்
பத்திரப்படுத்தவும் .
எல்லா திவ்யாக்களுக்கும்
கன்னத்தில்
மச்சம் இருக்கிறது .
உங்களைப் போலவே
இருக்கின்றன
என் கவிதைகள்
எம்முறையும்
என் கவிதைகள் போல
நீங்கள் இல்லவே இல்லை .
73.............................................................
யாருமற்ற பொழுதில்
எல்லோருமாகப் பார்த்து
யாருமே இல்லாமல்
நானுமற்றுப்போனேன் .
74.............................................................
சுயமற்ற வேளையில்
ஒரு அகாயம் திறந்திற்று
என் தலைக்குள் .
75...............................................................
வெளியை பிரவேசிக்க
ஆசைப்பட்டு
இருந்த வானத்தை
தொலைத்தவன் நான் .
76.............................................................
முத்தங்கள் தீர்ந்த
ஒரு வினாடியில் தான்
அந்தக்குழந்தையைப் பார்த்தேன் .
முத்தங்கள் நிறைந்த
ஒரு மலர்க்கூடையை
எனக்கது பரிசளித்த போதுதான்
குழந்தைகள்
முத்தங்களின் கடவுள்கள்
என்று தோன்றிற்று .
அனாலும் அந்தக் குழந்தை
ஒரு கவிதை கேட்டு
அடம் பிடிக்குமென்று
நான் நினைத்துக் கூட
பார்க்கவில்லை .
77.................................................................
நீரிலிருந்து வந்த நுரை
காணாமல் போய்
கொஞ்ச நேரத்தில் நான்
அங்குமிருந்தேன்
இங்குமிருந்தேன் .
78....................................................................
வாட்டர் ஃபில்டரிலிருந்து கசிந்த
ஒரு சொட்டு
தண்ணீரின் கணம்
நெஞ்சுக்குள் விழுந்து
கொண்டுவந்து கொடுத்தது
நாய்கள் எதுவும் குரைக்காத
ஒரு நிசியை .
79............................................................................
கனவில் வந்த
நிறமற்ற ரயில்
சத்தம் போடாமலேயே
என் மீது
ஏறிப்போனது .
பின்னொரு
கனவில் வந்த
வானத்தில்
நிறைய நிலாக்கள் இருந்தன .
80.............................................................................
கண்ணாம்பூச்சி சுவாரஸ்யத்தில்
உள்நுழைந்த போதுதான்
தெரிந்தது
எனக்குள்
யார்யாரோ ஒளிந்திருப்பது .
81...............................................................................
இந்தமுறை
கிராமத்துக்குப் போனபோது
பெரியாத்தாவிடமிருந்து
ஊதாங்குழலை வாங்கி
முயற்சித்த போது
ஹூக்கா பற்றி
ஞாபகம் வரவேயில்லை .
.82.......................................................................
சுத்தமாயிருந்த கோவில் வாசலை
மேலும் மேலும் பெருக்கி
சுத்தம் செய்துகொண்டிருந்தாள்
ஒரு பைத்தியம் .
அப்போதுதான்
பஞ்சுமிட்டாய் கேட்டு
கதறியழுத குழந்தையை
தரதரவென
இழுத்துச்செல்கிறாள் ஒருத்தி .
83.........................................................................
சிதிலமடைந்த யானைச் சிற்பம்
காற்றில் தன்
தும்பிக்கையை
தேடிக்கொண்டிருக்கிறது .
84.................................................................
ஈசலைப் பிடிக்க
காத்திருக்கும் பல்லியை
உற்றுப் பார்த்தேன் .
கொஞ்ச நேரம்
அதுவும் என்னை
உற்றுப்பார்த்தது .
.85................................................
மின்னலில் ஒளிரும்
மதிற்சுவர் கண்ணாடிகள்
அறிந்திருக்குமா
தன்
இடம் பொருள் காரணத்தை ?
..86.................................................
ஒரு பைத்தியக்காரன் போல
கவிதையெழுதுகிறேன்
என்றெழுதும்போது
உண்மையாகவே
கொஞ்சம் பைத்தியம் பிடிக்கிறது .
87............................................................
மழையோடு வந்த
குளிர்காற்றை வரவேற்று
சோபாவில் அமரவைத்து
தேனீர் கொடுத்தேன் .
88............................................................
இலை நுனியின்
வெறுமையைச் சுவைத்தபோது
ஒரு
பெருநகரம் காத்திருந்தது .
89............................................................
வாழ்க்கையும்
ஐபிஎல் போலத்தான் .
ஒருகட்டம் வரைக்கும்தான்
லீக் போட்டிகள்
அப்புறம் நாக் - அவுட்தான் .
..................................................................
90
கண்ணாம்பூச்சி சுவாரஸ்யத்தில்
உள் நுழைந்தபோதுதான்
தெரிந்தது
எனக்குள்
யார்யாரோ ஒளிந்திருப்பது .
91
பதாகைகள் போல
கொட்டிவைத்திருக்கிறேன்
கொடாங்குச்சிகளை .
92
ரயிலில் பயணிக்கையில்
அழைபேசியில் அழைத்து
அப்போதுதான் எழுதியிருந்த
கவிதையினைப் படித்துக்காட்டினான்
நண்பன் .
தலைப்பு
கண்ணாடி ஆப்பிள் '.
எழுதியவன் குரலிலேயே
அலாதியாய்ச் சுவைத்தது அவ்வாப்பிள் .
கவிதை முடிந்து
நன்றி சொல்லி
அழைப்பு நிறவுற்ற கணத்தில்
மேலடுக்கில் பத்திரப்படுத்தியிருந்த
பைக்குள்ளிருந்து
அம்மா கொடுத்தனுப்பிய
ஒற்றை ஆப்பிள்
எண்ணங்களில் உருளத்துவங்கிற்று .
தொடவோ
தின்னவோ முடியாமல்
கனவுகள் பளபளத்தபடி
................................................................................
தினம் ஒரு
பெரியார் வாசகம் எழுதும்
ஆட்டோஸ்டேண்ட் கம்பலகைக்கு
அருகாமைத் தார்ச்சாலையில்
வரையப்பட்டிருந்த
அனுமார் படத்தில்
பக்தியும் பயமும்
சில்லறைகளாய்
சிதறிக்கிடக்கும் .
பெரியாரையும் வியப்போம்
அனுமாருக்கும் பயப்போம்
ஜெய்ஹனுமான் வெங்காயம் .
.........................................................................................
94
வெண்சாமரங்கள்
விடுமுறையிலிருக்கின்றன
நிமிர்த்திவைக்கப்பட்டிருக்கிறது
துடைப்பம்
மந்திரிகள் முணுமுணுப்பது
அரசருக்குக் கேட்காமலா இருக்கும் ?
...................................................................................................
95
தனிமையின் சரல்கற்கள்
என் நதியெங்கும்
விரவிக்கிடக்கின்றன
உருட்டிப்பார்த்து
கன்னத்தில் வைத்துக்கொள்ள
ஒரு பிஞ்சுக்கையேனும்
வராமலா போகும் ?
...............................................................................
96.
மகிழ்ச்சியின் உச்சத்தையும்
வெறுமையின் நிச்சலனத்தையும்
கடக்க முயன்று
பின்
கவிதையெழுதிக்கிடக்கிறேன் .
......................................................................................
97.
தெரிந்த
எல்லாக் கதைகளையும்
மறந்துவிட்டு
சொல்லத்துவங்குங்கள்
குழந்தைகளுக்கு
இனியும் ஒரு கதையை .
...........................................................................................
98.
வாழ்நாள் முழுக்க
தான்
சேர்த்துவைத்திருந்த
அனுபவங்களையெல்லாம்
காற்றில்
எழுதியே
காணாமல் போனது
ஒற்றை இறகு .
..........................................................................
99.
பிரபஞ்சகானம் குறித்த
சிறுகுறிப்பு வரைந்தபடி
யாரும் என்னை
நகர்த்த முடியாமல்
கட்டுண்டு கிடக்கிறேன்
நிலத்தோடு .
மற்றுமொரு கனவோடு
வழிந்தேகும்
என் ரத்தத்துளிகள்
நீர்மையற்றதாயிருக்கிறது .
உயரப்பறத்தல்
குறித்தேதும்
யோசிக்க முடியாமல்
காலத்தின்
பேப்பர் வெய்ட்டொன்று
என்மீது வைக்கப்பட்டிருக்கிறது .
பொழுதுகள் மாயம்
புலன்கள் காயம்
மயக்கம் தெய்வீகம்
கண்சொருகல் ஆலிங்கனம்
எனினும்
வளர்ந்துறுத்தும்
தாடி தவிர
வேரென்ன கொண்டேன்
இக்கணம் ?
மேலும்
ஒற்றை லுங்கி போதுமா
இச்சிறுவுடல்
போர்த்திவைக்க ?
க்யா மெஹமூபா ...!...
...........................................................................
100.
ஒரு சேரகூவிக் களிக்கும்
குயில்கள் அறியுமா
அலைக்கழியும்
என்
சொற்கள் பற்றி ?.
..........................................................................
101.
உயிரற்றிருப்பதை
உணர முடிகிறது
உயிரோடிருக்கயிலேயே .
..............................................................................
102.
மரண அஞ்சலிக்காக
வரிசையில்
நிற்பதைப்போலக் காத்திருக்கும்
அத்தனை பேரின் நேரத்தையும்
குறிப்பாய் என் நேரத்தையும்
அலட்சியமாய் வீணடிக்கும்
அந்த வங்கி ஊழியரை
எட்டி உதைத்தால்
என்ன தண்டனை கொடுப்பார்கள் ?
என்று நான் எழுதுவதை
நீங்கள் ஆட்சேபிப்பவராக இருந்தால்
அருகிலுள்ள
அரசுடமையாக்கப்பட்ட வங்கிக்கு
உடன் சென்று பாருங்கள்
நான் செய்ய நினைத்ததை
நீங்களும் செய்ய நினைக்கலாம்
அல்லது செய்து முடிக்கலாம்
.........................................................................
103.
விதவிதமாய் வெளிப்படும்
அம்மாவின் திட்டுக்களைப் போலிருந்தது
நகரப் பேருந்தின்
ஹாரன் சப்தம் .
அடுத்த வாரம்
ஊருக்குப் போகவேண்டும் .
..............................................................................
104.
மழை போலவே தான்
இருக்கிறது
மழை பற்றிய தகவலும் .
.........................................................
105.
வெளியை பிரவேசிக்க
ஆசைப்பட்டு
இருந்த வானத்தை
தொலைத்தவன் நான் .
..................................................
106.
வாட்டர் ஃபில்டரிலிருந்து கசிந்த
ஒரு சொட்டு
தண்ணீரின் கணம்
நெஞ்சுக்குள் விழுந்து
கொண்டுவந்து கொடுத்தது
நாய்கள் எதுவும் குரைக்காத
ஒரு நிசியை .
............................................................................
107.
கனவில் வந்த
நிறமற்ற ரயில்
சத்தம் போடாமலேயே
என் மீது
ஏறிப்போனது .
பின்னொரு
கனவில் வந்த
வானத்தில்
நிறைய நிலாக்கள் இருந்தன .
....................................................
108.
ப்ரவீணாக்குட்டியிடம்
கதையொன்று
சொல்லச்சொல்லிக் கேட்டேன் .
எதிர்கேள்விகள் கேட்கக்கூடாதென்ற
நிபந்தனையோடு
குள்ள மனிதர்கள் பற்றி
அவள் சொன்ன
கதையில் வந்த
ராட்சசனை விடவும்
பெரியது
அவளிடம் கதைகேட்ட
என் மகிழ்ச்சி .
.....................................................................
109.
இந்தமுறை
கிராமத்துக்குப் போனபோது
பெரியாத்தாவிடமிருந்து
ஊதாங்குழலை வாங்கி
முயற்சித்த போது
ஹூக்கா பற்றி
ஞாபகம் வரவேயில்லை .
........................................................................
110.
சுத்தமாயிருந்த கோவில் வாசலை
மேலும் மேலும் பெருக்கி
சுத்தம் செய்துகொண்டிருந்தாள்
ஒரு பைத்தியம் .
அப்போதுதான்
பஞ்சுமிட்டாய் கேட்டு
கதறியழுத குழந்தையை
தரதரவென
இழுத்துச்செல்கிறாள் ஒருத்தி .
சில அழுக்குகள்
மழை நீரில் துடைத்தால்தான்
போகின்றன .
...................................................................
111.
ஒவ்வொருமுறையும்
ஒவ்வொரு கலரில்
டீ போட்டுத்தரும்
எங்கள் தெரு
டீக்கடை மாஸ்டருக்கு
வால்ட் டிஸ்னி என்று
பெயர் வைத்திருக்கிறேன் .
..........................................................................
112.
இசைப்பிரவாகத்திற்கு
முந்தைய
இசைக்கலைஞனின்
வாத்தியப் பயிற்சிக் குறிப்புகளாய்
துவங்கிற்று
பெருமழைக்கு முந்தைய
சிறுதூறல் .
.................................................................
113.
பிரவாகமெடுக்கும்
கீபோர்டின் இசையைப்போல
ஒரு கவிதை
எழுதவேண்டும் போலிருக்கிறது .
.....................................................................
114.
ஈசலைப் பிடிக்க
காத்திருக்கும் பல்லியை
உற்றுப் பார்த்தேன் .
கொஞ்ச நேரம்
அதுவும் என்னை
உற்றுப்பார்த்தது .
.......................................................
115.
மின்னலில் ஒளிரும்
மதிற்சுவர் கண்ணாடிகள்
அறிந்திருக்குமா
தன்
இடம் பொருள் காரணத்தை ?
....................................................................................
116.
வண்ணதாசன் கடிதங்கள்
தொகுப்பை
கட்டியணைத்தபடியே
தூங்கிப்போனவன்
விழித்துப்பார்த்த போது
நெளிந்த ' ப ' வைப் போலிருந்தது
தூங்கும் அறையின்
குட்டிக் குண்டுபல்பின்
டங்ஸ்ட்டன் கோடுகள் .
.......................................................................................
117.
ஒரு தேர்ந்த
மாயவித்தைக்காரனிடம் சென்று
என்னையொரு
சிறுபெண்ணாக்கிடவேண்டினேன்
அப்படியே செய்தான்
கொஞ்சநாள் கழித்து
ஒரு பறவையாக்கிடென்றேன்
அதையும் செய்தான் .
பின்னொருநாளில்
என்னை
மேகமாக்கச் சொன்னேன்
மறுப்பேதும் சொல்லாமல்
செய்தான் .
கடைசியாய்
நிலைகொள்ளாமல் அலையுமென்
எண்ணங்களை
மாற்றிடச் சொன்னேன் .
அவன்தன் மந்திரக்கோலை
என்னிடம் கொடுத்துவிட்டு
மண்டியிட்டு நின்றான் .
நான் என்
உலகக்கவிதைக்கான
முதல் எழுத்தை
எழுதத்துவங்கினேன் .
ஒரு புன்னகையை
பிள்ளையார்சுழி போல
போட்டு .
........................................................................................................
118.
பொய்ப்பூசை செய்தவனும்
வரம் பெற்றான்
மனங்களுக்குள்
செய்த கடவுள் .
திருமண அழைப்பிதழை
மருத்துவருக்குக்க் கொடுக்கக் காத்திருந்தேன்
இரண்டு நீடில் வாங்கிக்கொள்ளுங்கள் "
என்றுசொல்லிப்போனாள் நர்ஸ் .
ஒரு உண்மயைச் சொல்கிறேன்
நம்புவது உங்கள் விருப்பம்
பாதிக்கு மேல்
உண்மையில்லையென்றால்
வட்டம் சதுரமாகிவிடும் .
சொல்லவே முடியாத
உணர்வுகளோடு
அலைந்து கொண்டிருக்கிறேன்
வெகுநேரமாய்
அடித்தொண்டையில் மிதந்துகொண்டிருக்கும்
இந்த
மசாலா டீயின் காரத்தைப் போல .
யாருக்கும் தெரியாமல்
ஒளித்துவைத்துவிட்டு
தூங்கப்போனேன்
விடிந்ததும் எழுந்துபார்க்கையில்
அது எல்லோர் கைகளிலும் இருந்தது .
